Reu of Teef?

Tussen reuen en teefjes zit nog best wel veel verschil! Natuurlijk is élke hond uniek, maar sommige dingen passen wél echt meer bij een reu of bij een teef. Hier een opsommingen met de dingen waar je mee te maken krijgt als het om de keuze voor een reu of teef gaat.

Formaat en uitstraling

Het formaat van een reu is aanzienlijk groter en vaak ook wat imposanter om te zien. Een reu heeft ook meer spiermassa en zal dus ook iets meer eten dan een zusje uit hetzelfde nest. Je hebt toch al gauw 5 tot 15 kilo méér hond in huis met een reu, dan met een teef.

 

Allemans vriend versus eenkennige soulmate

Reuen houden van aandacht. Van 'hun mensengezin' maar ook van andere honden. Ze zijn geneigd sneller op andere mensen en honden af te lopen dan teefjes dat doen. Ze maken graag contact. Natuurlijk heb je altijd uitzonderingen, maar in algemene zin is dit echt wel een verschil dat voor veel rassen geldt. 
Reuen hechten zich makkelijker aan alle gezinsleden en ze houden er vaak van om ook fysiek geknuffeld te worden. Terwijl een teefje zich iets meer op één persoon zal focussen en in algemene zin iets minder fysieke aandacht zal opeisen dan een reu. Natuurlijk zijn er zat knuffel grage teefjes te vinden, maar de kans dat een reu van knuffelen houd is gewoon groter. Een teefje kan zich daarentegen volledig overgeven aan één persoon en daar wil zij graag hard voor werken.

 

Hormonen...

Voor een reu geldt dat ze door verschillende hormonale fases heen zullen gaan die voor een flinke omslag in het gedrag kunnen zorgen. Terwijl jouw hond eerst super sociaal was en met iedereen vriendjes leek te kunnen zijn, is dat rond de leeftijd van 1/1,5 jaar opeens omgeslagen. Hij kan zich 'macho' gedragen naar andere reuen en zal veel meer markeer gedrag gaan vertonen. (Veel plasjes om te laten weten dat hij er is). Tijd voor castratie? Dat zou ik toch wel héél goed afwegen. Een castratie haalt de hele hormoonhuishouding uit balans en vrijwel alle reuen worden er een stuk onzekerder van. De hond mag dan misschien minder 'macho' gedrag vertonen, maar de hond kan wel sneller vluchtgedrag vertonen of gaan uitvallen door angst en dat is niet wat je wilt. Vraag je zelf af of je de hond er echt mee geholpen hebt of dat het puur gemakzucht is.
Weet dus dat dit een fase is waar de hond met tijd en de juiste begeleiding heel goed door heen te loodsen is. Meestal merk je dat ze rond de leeftijd van 3 jaar een heel stuk stabieler zijn.

Voor een teefje geldt dat ze 2 tot 3 keer per jaar loops wordt. Ze kan dan zo'n 10-15 dagen bloeddruppels verliezen en ruikt in die periode erg aantrekkelijk voor reuen. Soms wilt een teef een stuk minder activiteiten ondernemen en merk je dat de eetlust ook is afgenomen. Die loopse periode luisteren ze ook niet altijd even goed dus is het belangrijk om in die periode je hond aan de lijn te houden en risico's op een ongewenste dekking zien te voorkomen. Veel mensen gebruiken als excuus voor sterilisatie dat de hond last zou hebben van 'schijnzwangerschap'. Maar weet dat élke teef schijnzwanger wordt en dat dat een héél normaal proces is binnen de cyclus van een teef. Dat ze zich wat minder energiek voelen is echt niet meteen een teken dat ze ongelukkig zijn. Het is juist goed als een teef voelt dat ze het even rustig aan moet doen. Er gebeurt namelijk van alles in haar lichaam en dat kost gewoon energie. Een sterilisatie zorgt ook bij teefjes voor een flinke verandering in de hormoonhuishouding. Veel teefjes krijgen een hoger testosterongehalte waardoor ze feller kunnen reageren op andere honden. Ook worden veel teefjes op middelbare leeftijd incontinent (licht urine verlies) na sterilisatie en de vacht wordt dof en zal nog vaker en langduriger verharen.

Zoals je leest komt er nog veel bij kijken en is een operatie ook niet zo simpel als het lijkt. Wanneer een reu écht last heeft van zn hormonen (dus constant onrustig, geen eetlust, geen aandacht meer voor de baas, gewichtsverlies) waardoor hij er fysiek aan onder door gaat, dan zou ik adviseren om de hond (eerst) chemisch te castreren. Op die manier kun je zien wat het verminderen van de hormonen doet met het gedrag van de hond.